Kazimierz Zwierz, żołnierz pochodzący z regionu mińskiego, który złożył najwyższą ofiarę podczas obrony Twierdzy Modlin, został pośmiertnie uhonorowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach ceremonii, które odbyły się 29 lutego i 12 marca 2024 roku, rodzina Kazimierza Zwierza odebrała akt pośmiertnego awansu na stopień oficerski oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, jedno z najważniejszych odznaczeń państwowych.
Przez prawie 85 lat, historię i bohaterstwo Kazimierza Zwierza otaczała cisza. Przełom nastąpił dzięki determinacji Sebastiana Chłopika, prawnuka siostry Kazimierza, który z pasją odtworzył życiorys swojego przodka i zainicjował proces jego pośmiertnego wyróżnienia.
Urodzony 3 lutego 1915 roku w wiejskiej społeczności Goździk, późniejszej części Mińska Mazowieckiego, Kazimierz Zwierz był synem rolników. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się 29 marca 1938 roku, kiedy to został przydzielony do 8. kompanii strzeleckiej 36. Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Podczas służby otrzymał kilka odznaczeń, co świadczyło o jego zaangażowaniu i dyscyplinie.
Los Kazimierza podczas wrześniowej kampanii 1939 roku był dramatyczny – przetrwał bitwę pod Brwinowem, aby następnie dotrzeć do Twierdzy Modlin. Tam, ranny, trafił do szpitala, w których warunki były dalekie od adekwatnych. Niemiecka ewakuacja szpitala ostatecznie przypieczętowała jego los – zmarł 7 października 1939 roku w szpitalu polowym w Legionowie.
Pośmiertna droga Kazimierza nie była mniej tragiczna – jego ciało zostało pochowane na prowizorycznym cmentarzu, który w latach pięćdziesiątych został zlikwidowany, a szczątki przeniesione bez należytego szacunku. Rodzina przez lata bezskutecznie poszukiwała miejsca jego spoczynku.
Współczesne starania Sebastiana Chłopika, dotyczące nie tylko upamiętnienia Kazimierza, ale i wszystkich zapomnianych żołnierzy, zaowocowały pozytywną decyzją władz. Inicjatywa ta, wspierana przez Instytut Pamięci Narodowej, przyczyniła się nie tylko do uhonorowania pamięci Kazimierza Zwierza, ale i do refleksji nad wartością pamięci historycznej.
****
Kazimierz Zwierz: From Forgotten Hero to Honored Memory
In the small town of Nowy Dwór in Poland, a remarkable story unfolds that bridges the past with the present, shedding light on the valor and sacrifice of an almost forgotten hero. Kazimierz Zwierz, a local soldier from the Mińsk region, valiantly defended the Modlin Fortress during the harrowing onset of World War II in 1939. Despite his ultimate sacrifice, his deeds fell into obscurity, overshadowed by the immense tragedies and heroisms that saturated that era.
Decades passed, but the memory of Zwierz lingered, preserved in the hearts of those who knew him and eventually reaching his great-grandnephew, Sebastian Chłopik. Driven by a sense of duty and reverence for his family’s history, Chłopik embarked on a meticulous journey to uncover and validate the heroics of his ancestor. His efforts were not in vain; nearly 85 years after Zwierz’s death, recognition was finally bestowed upon him. Posthumously promoted and awarded the Knight’s Cross of the Order of Polonia Restituta, one of Poland’s highest honors, Kazimierz Zwierz was elevated from the annals of the forgotten to the ranks of the honored.
This tale extends beyond the life of one man, touching upon universal themes of memory, honor, and the unyielding bond of family. It reminds us that history is not just a chronicle of events but a tapestry woven from individual lives and sacrifices. As this story crosses continents, it serves as a poignant reminder to an American audience of the shared human experience, the importance of remembrance, and the timeless value of honoring our heroes, known and unknown.
