W tym znaku zwyciężysz
Takie słowa miał usłyszeć cesarz Konstantyn, ten który po widzeniu symbolu krzyża na niebie wśród chmur pokonał swoich adwersarzy na polu bitwy.
Czy to było w Dacji, czy w Brytanii, nie pamiętam.
Istotne jest, że cesarz zdecydował się na edykt tolerancyjny po zdarzeniu.
Był rok 313… po Chrystusie.
Chrześcijanie otrzymali wolność wyznania i w kraju nastał czas pokoju.
Oby i ten krzyż zwiastował wolność i pokój tam, gdzie go brak.
Chwała Panu, w Uzbekistanie mamy taki czas…
To jest krzyż Jubileuszowy.
Na jubileusz uniwersalny kościelny oraz na jubileusz 80-lecia miasta Angrenu, bo powstało zaraz, gdy zakończyła się wojna.
20-ty Jubileusz Apostolskiej Administratury i biskupstwa w Uzbekistanie i 20-lecie parafii, która rejestrację dostała po wielu staraniach dopiero dwa lata temu.
Krzyż zapłonął pięknymi barwami w tym samym momencie, gdy młodzież z całego świata, w tym również z Taszkientu, zebrała się w Rzymie, by spotkać się z Papieżem.
Mimo że ma tylko 5 metrów, to jednak świeci tak samo mocno i pięknie, jak ten wysoki krzyż brazylijskim Rio, ten w kazachstańskim Oziornoje, papuaskim Muli i ten na Giewoncie czy na Placu Zwycięstwa w Warszawie…
Stoi nie po to, by komuś przeszkadzać, ale by cieszyć oczy i serce w samym Sercu Azji, w miasteczku Angrenie w Górach Tien Szan, czyli Niebiańskich.
Dwa kolory symbolizują krew i wodę z boku Chrystusa, bo jest to parafia Miłosierdzia Bożego.
Napisałem ten tekst, żeby wyjaśnić symbolikę krzyża.
Moment ustawienia był wybrany opatrznościowo w dzień Jubileuszu młodzieży, jakby bez mojego udziału.
Same zdarzenia tak się zbiegły – po prostu ani wcześniej, ani później się nie dało, tylko teraz…
Bez pomocy naszego kowala-artysty Włodzimierza Pilipiuka rodem z Donbasu nic by się nie udało.
Ten krzyż podarował podobno jakiś Francuz w tym samym czasie, co i dzwon dla katedry.
Dzwon zawieszono od razu, ale krzyż niestety leżał i gnił koło kościoła w Taszkientcie aż 20 lat.
Ks. Krzysztof Kukółka uznał, że krzyż nie ma odpowiedniej formy i ktoś mógł pomyśleć, że to krzyż Ku-klux-klanu.
Myślę, że jego obawy były słuszne, dlatego konieczny był „remont kosmetyczny”.
Biskup wpadł na pomysł, by zamontować go w Angrenie, bo na placu przed kaplicą pozostała głęboka jama – pamiątka po rurach, które dostarczały ciepło na nasze osiedle.
W latach kryzysu rury odrąbano i w głęboki otwór pozostały po rurze o średnicy 300 mm zamiast rury z ciepłowni trafił krzyż o średnicy 200 mm.
Przy nim się będą grzać ludzie wierzący i ci, co dopiero szukają Boga.
Ja chciałem go od razu zamontować, ale kowal się uparł, że muszą być światełka.
Dzięki temu efekt nocą jest przepiękny, tak jak na załączonym zdjęciu.
Pozdrawiam.
ksjaroslaww@gmail.com
P.S.
W fundamencie krzyża został położony kamyk z dna Morza Martwego, jaki nam na pożegnanie podarował Apostoł Turkmenistanu o. Andrzej Madej OMI.
IN HOC SIGNO VINCISTI
(In this sign thou shalt conquer)
Such words the Emperor Constantine was said to have heard, he who, after seeing the symbol of the cross in the sky among the clouds, defeated his adversaries on the battlefield.
Whether it was in Dacia or Britain, I do not remember.
What matters is that the emperor decided on a tolerant edict after the event.
It was the year 313… after Christ.
Christians received freedom of worship, and a time of peace came to the country.
May this cross also herald freedom and peace where it is lacking.
Praise the Lord, in Uzbekistan we have such a time…
This is a Jubilee Cross.
For the universal church jubilee and the 80th anniversary of the city of Angren, which was founded right after the war ended.
The 20th Jubilee of the Apostolic Administration and bishopric in Uzbekistan and the 20th anniversary of the parish, which received registration after much effort only two years ago.
The cross lit up with beautiful colors at the same moment when youth from around the world, including from Tashkent, gathered in Rome to meet the Pope.
Though it is only 5 meters tall, it shines just as strongly and beautifully as the high cross in Brazilian Rio, the one in Kazakh Oziornoje, Papuan Muli, and those on Giewont or Victory Square in Warsaw…
It stands not to disturb anyone, but to delight the eyes and hearts in the Heart of Asia, in the town of Angren in the Tien Shan Mountains, meaning Heavenly.
Two colors symbolize the blood and water from the side of Christ, for it is the parish of Divine Mercy.
I wrote this text to explain the symbolism of the cross.
The moment of its installation was providentially chosen on the day of the Youth Jubilee, as if without my involvement.
The events simply aligned – neither earlier nor later was possible, only now…
Without the help of our blacksmith-artist Włodzimierz Pilipiuk from Donbas, nothing would have succeeded.
This cross was supposedly donated by some Frenchman at the same time as the bell for the cathedral.
The bell was hung immediately, but the cross unfortunately lay and rotted near the church in Tashkent for 20 years.
Fr. Krzysztof Kukółka deemed that the cross lacked the proper form and someone might think it was a Ku-klux-klan cross.
I think his concerns were justified, hence the necessary „cosmetic repair.”
The bishop came up with the idea to install it in Angren because a deep pit remained on the square in front of the chapel – a memento of pipes that supplied heat to our neighborhood.
During the crisis years, the pipes were cut off, and into the deep hole left by a 300 mm diameter pipe, instead of a heating plant pipe, a cross with a 200 mm diameter was placed.
By it, believers and those just seeking God will warm themselves.
I wanted to install it right away, but the blacksmith insisted there must be lights.
Thanks to that, the night effect is stunning, as seen in the attached photo.
Best regards.
ksjaroslaww@gmail.com
P.S.
In the foundation of the cross, a pebble from the bottom of the Dead Sea was placed, which the Apostle of Turkmenistan, Fr. Andrzej Madej OMI, gave us as a farewell gift.
