Mieszkam na ulicy Amira Temura, czyli Tamerlana. Był on ponoć wnukiem Czyngis-chana. Wiele w tym kraju się działo. Nawet Aleksander Wielki stacjonował tu cztery lata i choć go mają za geja, to jednak znalazł sobie żonę i pobrał się z nią w Baktrii na pograniczu Uzbekistanu i Afganistanu. Tutaj też stacjonował generał Anders, zanim wyszedł do Teheranu.
Moje miasteczko leży u podnóża gór na wysokości 1000 m. Po sąsiedzku jest szczyt Babaj – 3300 metrów. Są wyciągi narciarskie i małe uzdrowisko o nazwie Jangiabad.
Są tu dwa niemieckie cmentarze – pamiątka po „rosyjskich Niemcach”. Zmarło tu wielu Japończyków na przymusowych robotach. Są aż do dziś Krymscy Tatarzy i garstka Polaków. Jeden z nich sprzedał swoją posesję i wyjechał na Śląsk.
Na zdjęciu… trio egzotyczne z Uzbekistanu – psalm na wczorajszej Mszy porannej. To są maluchy z miasta Angren u stóp zachodnich Himalajów. Salwina i Nikita – oboje chodzą do trzeciej klasy. Sami się krępują, ale do spółki z proboszczem chętnie śpiewają. Potomkowie zesłańców z Krymu. Stalin wysłał do Azji Środkowej cały ten naród i taką „pokojową metodą” Krym stał się „rosyjski” w 1944 roku.
Salwina ma korzenie krymsko-tatarskie, a Nikita tatarsko-rosyjskie – to w Uzbekistanie popularny tandem w Kościele katolickim. Tatarzy nie chcą się identyfikować ani z prawosławnymi Rosjanami, ani z muzułmańskimi Uzbekami. Idą do nas lub protestantów, albo nigdzie, bo twierdzą, że są „Europejczykami”. Taki ciekawy trend.
W Angrenie było też mnóstwo Niemców nadwołżańskich. Trafili tu do kopalni węgla i uranu na skutek represji, ale w latach 90. repatriowali się do Niemiec. Zostali tylko tzw. metysi i zapomniane, porośnięte haszczami cmentarze.
Pozdrawiam,
ks. Jarosław
Misjonarz
Angren – ul. Amira Temura 23-24
Azja Środkowa
Uzbekistan
P.S.
Starsza pani na ławeczce nazywa się Nina, ma polskie pochodzenie i 80 lat, ledwie się turla. Ma do naszej kaplicy 20 km, ale dość często przyjeżdża na Mszę. Ostatnio przywiozła strój roboczy i zadeklarowała, że zajmie się w parafialnym ogrodzie.
At the Foot of the Himalayas
I live on Amira Temura Street, or Tamerlane Street. He was supposedly the grandson of Genghis Khan. Much has happened in this country. Even Alexander the Great was stationed here for four years, and although he is thought of as gay, he did find himself a wife and married her in Bactria, on the border of Uzbekistan and Afghanistan. General Anders was also stationed here before marching to Tehran.
My town lies at the foot of the mountains at an altitude of 1000 m. Nearby is Mount Babaj – 3300 meters. There are ski lifts and a small spa called Jangiabad.
There are two German cemeteries here – a reminder of the “Russian Germans.” Many Japanese died here during forced labor. There are still Crimean Tatars and a handful of Poles. One of them sold his property and moved to Silesia.
In the photo… an exotic trio from Uzbekistan – a psalm at yesterday’s morning Mass. These are little ones from the town of Angren at the foot of the western Himalayas. Salwina and Nikita – both in the third grade. They are shy, but together with the pastor, they happily sing. Descendants of exiles from Crimea. Stalin sent the entire nation to Central Asia, and in this “peaceful way” Crimea became “Russian” in 1944.
Salwina has Crimean Tatar roots, and Nikita Tatar-Russian – this is a popular tandem in the Catholic Church in Uzbekistan. The Tatars do not want to identify with Orthodox Russians or Muslim Uzbeks. They come to us or to Protestants, or nowhere at all, claiming to be “Europeans.” An interesting trend.
There were also many Volga Germans in Angren. They came here to coal and uranium mines as a result of repression, but in the 1990s repatriated to Germany. Only the so-called mixed-race descendants and forgotten, overgrown cemeteries remain.
Best regards,
Fr. Jarosław
Missionary
Angren – Amira Temura St. 23-24
Central Asia
Uzbekistan
P.S.
The elderly lady on the bench is named Nina, of Polish descent, 80 years old, barely manages to get around. She has 20 km to our chapel but still comes quite often for Mass. Recently, she brought work clothes and declared she would help in the parish garden.
