W cieniu Puszczy Kampinoskiej, gdzie bociany wirują nad łąkami, kuropatwy przemykają przez zagony, a łosie wychylają się z gęstwin, bije duchowe serce regionu – Sanktuarium Matki Bożej Radosnej w Secyminie. Już 25-V-25 r. odbędą się tam wyjątkowe uroczystości z okazji 25-lecia koronacji cudami słynącego obrazu. Mszy Świętej przewodniczyć będzie abp Adrian Galbas SAC. Wśród gości zapowiedziano m.in. dyrektorów wszystkich parków narodowych w Polsce.
Secymin to miejsce szczególne – naznaczone historią, cierpieniem, ludzkim uporem i Bożym prowadzeniem. Historia obecnego sanktuarium zaczyna się od dramatu: nocą z 10 na 11-VII-92 r. doszło do napadu na plebanię. Proboszcz został związany, a kościół sprofanowany. – Odnowię obraz – postanowił ks. Tadeusz Jaworski, ówczesny proboszcz. W ten sposób ruszyła duchowa i fizyczna odbudowa świątyni, która miała stać się ośrodkiem modlitwy i pojednania.
Obraz Matki Bożej Secymińskiej – nieznanego dziewiętnastowiecznego autora – trafił do pracowni konserwatorskiej Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Tam ukazał swoje piękno i blask. Odnowiony, powrócił do nowo wybudowanej świątyni, której powstanie było dziełem całej wspólnoty parafialnej i ludzi dobrej woli. Został nazwany Matką Bożą Radosną – z powodu pogody Jej oblicza i duchowej atmosfery miejsca. W 2000 r. uznana została Patronką Lasów Polskich.
Historia parafii sięga czasów powojennych, gdy w drewnianym, dawnym zborze protestanckim odprawiano pierwsze Msze Święte. Osiedlający się tu po wojnie przesiedleńcy z Kresów przywieźli ze sobą nie tylko trudne doświadczenia, ale i duchowe skarby – m.in. obraz Matki Bożej, który prawdopodobnie należał niegdyś do króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Być może to właśnie on dziś spogląda na wiernych z prezbiterium.
Ks. Jaworski opowiada: – Modliliśmy się przed tym wizerunkiem, a ludzie otrzymywali łaski. Pamiętam kobietę, której lekarze nie dawali szans. Dziś żyje. Dla wielu Matka Boża Secymińska to realna obecność łaski i pociechy.
Budowa murowanego kościoła, nabycie terenu od Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, zaangażowanie świeckich i duchownych, wsparcie Fundacji Polsko-Niemieckiej – to wszystko złożyło się na historię przemiany Secymina z zapomnianej wioski w miejsce pielgrzymkowe. Stary drewniany kościół zachowano – ma być ośrodkiem spotkań ekumenicznych.
Wielkim wydarzeniem było poświęcenie kościoła przez kard. Józefa Glempa 29-VI-95 r., a jeszcze większym – decyzja o koronacji cudownego obrazu. Na wizerunku Maryi anioły nad Jej głową trzymają dłonie tak, jakby oczekiwały na koronę. – I tę koronę Matka Boża otrzymała – mówi proboszcz.
Uroczystości 25-lecia koronacji mają wyjątkowy charakter: nie tylko liturgiczny, ale i narodowy. Przybyć mają przedstawiciele parków narodowych, leśników z całego świata i pątnicy z różnych stron Polski. To święto modlitwy, pamięci i wdzięczności.
Maryja – Matka Boża Radosna, Patronka Lasów Polskich – zaprasza.
KK
25 Years of the Coronation of the Lady of Secymin
In the heart of the Kampinos Forest, where storks soar, moose wander, and partridges scurry, the Sanctuary of Our Lady of Secymin stands as a place of grace and memory. On 25-V-25, it will host celebrations marking the 25th anniversary of the coronation of the miraculous image of Our Lady. Archbishop Adrian Galbas SAC will preside at the Holy Mass. Among the invited guests are the directors of all Polish national parks.
The story of the shrine is born from tragedy. In July 1992, a violent attack left the parish priest bound and the church desecrated. But from that night arose a mission: to restore the image of the Virgin as a vow of gratitude. And so began a new chapter in Secymin.
The 19th-century painting – artist unknown – was restored by the Polish Army Museum in Warsaw. It now graces the sanctuary, bathed in prayer and thanksgiving. In 2000, Our Lady was declared Patroness of the Polish Forests.
The church’s roots reach back to a former Lutheran chapel, repurposed after WWII. Immigrants from the eastern borderlands brought with them faith, resilience, and perhaps even a royal artifact: a painting possibly once owned by King Stanisław August Poniatowski.
The new stone church was consecrated by Cardinal Józef Glemp in 1995. Today, the sanctuary thrives as a place of prayer, healing, and unity – where miracles are remembered, and hope continues to grow.
The 25th-anniversary celebration will be a national and spiritual event – a testimony to perseverance, providence, and the abiding presence of Mary, Queen of the Forests.
Foto wikipedia/Jolanta Dyr
