Nasielsk od dawien dawna był grodem – miastem jarmarków. To był przywilej właścicieli Nasielska dla miejscowej ludności. Nie zmieniło tego, a nawet wzbogaciło, nadanie Nasielskowi praw miejskich na prawie chełmińskim (magdeburskim) w XIV wieku. Jarmarki pozostały a nawet ich liczba się zwiększyła. Jarmarki to po prostu „większe” targi.
W czasach obecnej Polski, po II wojnie światowej, większych targów raczej nie nazywano jarmarkami. Nazwy tej jednak używano dla podkreślenia ważności pewnych wydarzeń. Stąd nasielszczanie znali np. Targi Wojciechowe (św. Wojciech patron Nasielska i patron nasielskiej parafii). Ostatnio nazwa Jarmark wróciła też dla określenia pewnych wydarzeń świeckich związanych z dniem Bożego Narodzenia. Stąd specjalne targi przed świętami Bożego Narodzenia. zostały nazwane Jarmarkami Bożonarodzeniowymi.
Boże Narodzenie jest świętem kościelnym. Specjalnym kościelnym aktem przygotowania do tego ważnego Święta jest Adwent i związane z nim rekolekcje adwentowe. Te dwa sposoby przygotowania się do Świąt Bożego Narodzenia sobie nie przeszkadzają, a raczej wspomagają świadomość wiernych do tego, jak ważne jest to Święto.
Świadectwem tego był i nasielski Jarmark Bożonarodzeniowy z 2 i 3 XII. Jego miejscem był odrestaurowany skwer imienia św. Jana Pawła II. Przez dwa dni jarmarku sprzedawano wiele artykułów związanych z głównie Bożym Narodzeniem. Było też wiele bardzo atrakcyjnych towarów pochodzących z różnych stron Polski, a nawet Litwy.
Jarmark jest wspaniałą okazją do zaprezentowania się kół gospodyń wiejskich. A tych w Nasielsku jest wiele. Ich działalność i wyroby wzbogacają nasielski rynek, a nasielszczanie nie zapominają dzięki nim, co jest pyszne i zdrowe Podobnie jest i z wyrobami kulinarnymi (choć nie tylko) z całej Polski
Organizatorem Jarmarku był Urząd Miejski. Zapowiedzi Urzędu, jak piękne będzie to święto Nasielszczan i ich Gości zostało zrealizowane w ponad stu procentach. Duża w tym zasługa między innymi Wydziału Organizacji i Promocji Urzędu Miejskiego. Ich pracownicy walnie przyczynili się do tego, że naprawdę nasielski Jarmark Bożonarodzeniowy był wspaniałym wstępem do świąt Bożego Narodzenia. Wspaniałą pracę wykonał też Nasielski Ośrodek Kultury. Nie zawiedli również NASIELSZCZANIE. Od tych najmłodszych zaczynając a na najstarszych kończąc. To tak, jak kiedyś śpiewało się w jednej z pieśni harcerskich: „Od zuchów aż do szarż”. Poznaliśmy w tych jarmarkowych dniach jak wspaniała jest aglomeracja nasielska, jak wiele tu tkwi możliwości. Przy okazji przeprowadzono wiele konkursów i zabaw, w tym i rodzinnych. Pokazały się szkoły i grupy zorganizowane w różnych placówkach. Niewątpliwą atrakcją był w tym przedświątecznym nasielskim święcie występ gości z Ukrainy z zaprzyjaźnionej z Nasielskim Nową Uszycą. Artyści przyjechali ze swym Burmistrzem.
Przygotowanie tak wspaniałego Święta niosło za sobą poważne koszty. Tu Nasielską Gminę wsparł Marszałek Województwa Mazowieckiego i Starostwo. Nowodworskie
grudnia na nasielskim skwerze im. św. Jana Pawła II miała miejsce jeszcze jedna bardzo ważna uroczystość. Upamiętniała ona deportację nasielskiej społeczności żydowskiej w dniu 3 grudnia 1939r. Już niewiele osób to wydarzenie pamięta. Przypomnę, że w Tygodniku Nowodworskim była zawarta informacja o tym wydarzeniu. W przestrzeni rynkowej przy północnej i wschodniej pierzei rynkowej została umieszczona piękna tablica, która przypomina nam, nasielszczanom i naszym gościom o tragedii, jaka spotkała nasielskich Żydów. Tablica ta i pozostałość po żydowskim cmentarzu – kierkucie są już poważnym dokumentem pobytu tutaj ludności żydowskiej. Na kierkucie jest już ładna brama, ale z pewnością przydałoby się planowane przed laty lapidarium.. W uroczystym odsłonięciu tej tablicy wzięło udział wielu nasielszczan. Był też obecny rabin. Wartę przy tej tablicy pełniły harcerki ZHP ze szkoły przy ul. Ogrodowej oraz harcerze z ZHR.
Po uroczystości odbyła się też rozmowa na temat historii nasielskich Żydów. W Nasielskim Domu Edukacji i Historii zebrani wysłuchali wypowiedzi na temat pobytu na ziemi nasielskiej Żydów historyków: panów Zdzisława Suwińskiego i Stanisława Tyca
Andrzej Zawadzki
